Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

[Μέρος μιας φανταστικής ιστορίας]

Εξαρτημένος: Με κάθε ειλικρίνεια, γιατί κλείσατε την ΕΡΤ;

Διαχειριστής: Με κάθε ειλικρίνεια, δεν έχουμε χρήματα να πληρώσουμε μισθούς και υποχρεώσεις. Κοινώς, δεν υπάρχει σάλιο!

Ε: Μα, μιλάμε για έναν οικονομικά υγιή οργανισμό. Εισπράττει τακτικές εισφορές κατευθείαν από τους πολίτες, έχει κέρδη.

Δ: Δυστυχώς, είναι όλα προσημειωμένα. Τα χρωστάμε, εδώ και καιρό. Το ζήτημα λοιπόν είναι να συμμαζέψουμε τις εκροές, τα έξοδα προς τους καθ’ ημάς, τις υποχρεώσεις προς τους εξαρτημένους.

Εξάλλου, ίσως ήδη προσέξατε, η ΕΡΤ δεν είναι η μόνη που κλείνει. Κλείνουμε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς. Οι περισσότερες είναι βέβαια ήδη υπό εκποίηση αλλά, πώς να τις πουλήσεις με τόσους εξαρτημένους; Έτσι ανοίγουμε το δρόμο για φαστ-τρακ πωλήσεις.

Ε: Αν είναι έτσι, γιατί δεν ξεκινάτε από την επιμελητεία, όλους τους αποτυχημένους μάνατζερ των ειδικών θέσεων και αναθέσεων που εφαρμόζουν την αποτυχημένη διαχείριση, από τους μικρότερους ή και άνευ αντικειμένου οργανισμούς μέχρι και το κεντρικό κατάστημα της επιμελητείας (κοινοβούλιο);

Δ: Αποκλείεται! Αυτά που αναφέρετε αποτελούν τις πάγιες και αναγκαστικές δαπάνες της επιμελητείας. Είναι οι θέσεις απόκτησης εισοδήματος που κρατούμε ζωντανές με νύχια και με δόντια. Το μόνο ζωντανό χρήμα που διατηρούμε το δικαίωμα να διαχειριζόμαστε από το Ταμείο Αποπληρωμής του Εθνικού Χρέους.

Ε: Θέλετε να πείτε ότι όλο το εθνικό εισόδημα παραδίδεται στους δανειστές;

Δ: Ασφαλώς! Δεν ξέρατε ότι είναι η βασική υποχρέωση την οποία αποδεχτήκαμε επισήμως ως χώρα; Γι’ αυτό, δεν υπάρχει σάλιο για τίποτε άλλο.

Ε: Δεν έχετε σκεφτεί την άρνηση πληρωμής του χρέους, μια Σεισάχθεια διαγραφή του για λόγους εθνικής επιβίωσης;

Δ: Τι λέτε, καλέ μου άνθρωπε; Και πώς θα δανειστούμε για τις ανάγκες μας; Μόνο με κύκλους δανεισμού και αναδανεισμού, με μείωση και ενεχυρίαση του πληθυσμού, με εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, μπορούμε να επιβιώσουμε. Εξάλλου, αν γίνονταν αυτό που προτείνατε, δεν θα ήμουν ο εκλεγμένος διαχειριστής σας…